به نقل از «خبرگزاری صدا و سیما»

چرا نوزادم سینه خیز نمی روند؟

تاریخ انتشار: ۳ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۱۱۸۹۰

به گزارش خبرگزاری صداوسیما؛ مرکز سمنان، سینه خیز رفتن اولین حرکات نوزاد برای جابه جا شدن و کشف دنیای پیرامونش است. نوزاد با بزرگ شدن، رفلاکس‌های نوزادی را آغاز می‌کند تا حرکاتش به صورت اختیاری و ارادی در بیایند. او کم کم یاد می‌گیرد که تعادل خود را روی دست‌ها و زانو‌ها حفظ کند و به جلو و عقب حرکت کند و به تمامی نقاط خانه سرک بکشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

برخی از مادران همواره نگران این موضوع هستند که زمان سینه خیز رفتن نوزادشان به تاخیر افتاده باشد و یا اینکه کودکشان مراحل رشد را به طور صحیح طی نکند. 

زمان سینه خیز رفتن کودک:
کودکان بین ۶ ماهگی تا ۹ ماهگی یاد می‌گیرند که سینه خیز بروند، اما برخی از کودکان سینه خیز نمی‌روند و سعی می‌کنند با گرفتن اشیا برخیزند و سپ‍س راه بروند.

مراحل یادگیری سینه خیز کردن در کودکان

۲ تا ۳ ماهگی:غلت زدن

نوزاد از ۲ تا ۳ ماهگی غلت زدن را تجربه می‌کند. او با حرکت مداوم دست‌ها و پاهایش به اطراف اگر قدرت بدنی خوبی داشته باشد غلت خوردن را یاد می‌گیرد. در این مرحله همواره باید مراقب کودک باشید. غلت زدن از پشت به شکم تا ۵ ماهگی طول می‌کشد، زیرا به هماهنگی بیشتری بین اعضای بدن نیاز دارد. در این کار به کودک کمک نکنید فقط مراقب او باشید.



مراحل یادگیری سینه خیز کردن
۶ ماهگی تا ۷ ماهگی
در ۶ ماهگی تا ۷ ماهگی کودک بعد از یادگیری غلت زدن، روی شکم خود قرار می‌گیرد و به تدریج با تقویت عضلات شکم یاد می‌گیرد که سینه خیز برود. در ۶ ماهگی کودک با قرار گیری روی شکم، سر و شانه‌ها را بالا نگه می‌دارد و از بازوی خود به عنوان پشتیبان کمک می‌گیرد و سپس با نیروی عضلات بازوها، خود را به جلو کشیده و می‌خزد. سپس یاد می‌گیرد که شکم خود را از زمین فاصله دهد و چهار دست و پا برود.

چگونگی چهار دست و پا رفتن کودک:
سینه خیز رفتن یکی از مهم‌ترین قدم‌ها در راه استقلال حرکتی کودک است. وقتی نوزاد را روی شکم قرار می‌دهید و گردنش را بالا می‌گیرد رفلاکس تونیک گردن باعث می‌شود او به صورت غریزی و برای پاسخ به این حالت دست هایش را صاف کند و زانو هایش را خم کرده و چهار دست و پا شود.

چنانچه بخش نوزاد در نمناک اشاره می‌کند سپس برای تقویت ماهیچه‌ها و عضلاتش سعی می‌کند این وضعیت را حفظ کند و گیرنده‌های عضلانی را با تکرار مداوم به صورت آماده باش در آورد. ممکن است کودک شما مدتی خودش را به جلو و عقب تاب بدهد، زیرا تعادل کافی برای جلو رفتن و ایجاد هماهنگی بین دست‌ها و پا‌ها را ندارد. با وارد عمل شدن کانال‌های تعادلی گوش داخلی هماهنگی بین دست و پا ایجاد خواهد شد و کودک شما قادر به حرکت به صورت چهار دست و پا می‌شود.

سینه خیز رفتن اولین گام در آماده سازی مغز برای یادگیری حرکات پیچیده‌تر است، زیرا به کودک شما کمک می‌کند تا بتواند گردن، دست‌ها و پا هایش را با هم تکان دهد.

چهار دست و پا رفتن در ۸ ماهگی تا ۱۰ ماهگی
در حدود ۸ تا ۱۰ ماهگی کودک بدون کمک والدین و تکیه گاه بنشیند. او با یادگیری نشستن و قوی شدن عضلات بازو، پا‌ها و پشت استفاده از دست‌ها و زانو‌ها برای جابجایی از حالت نشسته به سینه خیز استفاده می‌کند. جابجایی با استفاده از زانو‌ها یعنی چهار دست و پا رفتن به او قدرت و سرعتی که برای جابجایی نیاز دارد می‌بخشد. او به تدریج یاد می‌گیرد که چگونه از موقعیت سینه خیز به موقعیت نشستن جابجا شود.

چهار دست و پا رفتن در یک سالگی
در یک سالگی کودک حرکت چهار دست و پا را می‌آموزد و مهارت لازم را برای این کار پیدا می‌کند و حتی اینگونه از پلکان بالا می‌رود بنابراین در این سن باید کاملا مراقب کودک بود، زیرا ممکن است کار‌های خطرناک انجام دهد.

بعد از چهار دست و پا راه رفتن چه اتفاقی می‌افتد؟
پس از آنکه حرکت چهار دست و پا نوبت به راه رفتن می‌رسد و کودک به همه چیز مثل میز نهارخوری، مبل‌ها و یا حتی به پا‌های خود شما آویزان می‌شود تا بایستد. پس از تمرین این کار او توانایی پیدا می‌کند تا در موقعیت ایستاده با نگهداشتن خود به اسباب و اثاثیه جابجا شود. سپس بدون گرفتن وسایل سعی در حرکت کردن می‌کند و راه می‌رود.

چگونگی تشویق کودک به سینه خیز رفتن
بهتر است کودکتان را روی شکمش قرار دهید و او را تشویق به قرار گرفتن روی شکم کنید. اما کودک خود را نباید زمان زیادی در این حالت قرار دهید، زیرا به گردن و کمر او آسیب می‌رسد.

مراقب عبور کودکتان از پلکان‌ها باشید و تا ۱۸ ماهگی مسیر عبور کودک به سمت پلکان‌ها و سایر جا‌های خطرنک را مسدود کنید.
اگر خانه تان سرامیک است، سطح خانه را با قالی، قالیچه یا موکت بپوشانید.

علت سینه خیز نرفتن کودک
پا‌هایی با انحنای به سمت داخل:
بدلیل جمع شدن بدن نوزادان در رحم، ممکن است که پای نوزاد به سمت داخل انحنا داشته باشد و برای صاف شدن پا به طور کامل به کمی زمان نیاز است. اگر این پدیده‌ی طبیعی تا وقتی که نوزاد بتواند روی شکم خود بخوابد رخ ندهد، موجب جلوگیری از حرکات نوزاد مثل چهار دست و پا خزیدن می‌شود. نمناک توصیه می‌کند که نوزاد را برای معاینه میزان خمیدگی نزد متخصص کودکان ببرید.

 کف پای صاف:
صافی کف پای نوزاد روی تواناییش در راه رفتن تاثیر می‌گذارد. داشتن پای صاف چهار دست و پا خزیدن را عقب می‌اندازد، زیرا باعث شود مچ پا به سمت داخل خم شود. پای نو پایان معمولا بعد از سه سالگی شروع به گرفتن انحنای خود می‌کند.

 زمان کافی روی شکم سپری نشده:
یکی از اصلی‌ترین دلایل برای تاخیر در خزیدن نگذراندن زمان کافی کودک به روی شکم به دلیل ترس والدین از رخ دادن اتفاقات نا گواراست. این ترس سبب می‌شود که نوزادان از حالت خوابیده به طور مستقیم به حالت نشسته در بیایند و زمانی برای خزیدن نداشته باشند. پس در طی روز نوزاد خود را روی شکم قرار دهید.


فرصتی برای امتحان وجود نداشته:
گاهی والدین یا اقوام نوزادان را بیش از حد معمول در آغوش می‌گیرند به همین علت این نوزادان زمان کمی برای آشنایی با حرکت ماهیچه‌های خود خواهند داشت.

 به حالات دیگری حرکت می‌کنند:
اگر کودکتان حرکات دیگری به جز خزیدن مانند غلت زدن، نشستن، از جلو یا عقب افتادن یا با دست خود را به جلو کشیدن انجام می‌دهند، نیازی به نگرانی نیست، اما اگر فرزندتان کم تحرک است، آرام دست‌ها و پا هایش را بکشید و به او در نشستن کمک کنید.

نشانه‌هایی که باید موجب نگرانی شما شود
۱ ـ گرفتگی عضلات

۲ ـ عضلات پای ضعیف

۳ ـ تاخیر در دیگر مراحل رشد

منبع: خبرگزاری صدا و سیما

کلیدواژه: یاد می گیرد سینه خیز رفتن دست ها و پا زانو ها غلت زدن روی شکم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۱۱۸۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مثل کوه پشت پارسا و فروزان هستم!

به گزارش ''ورزش سه''، در ادامه نشست خبری ذوب آهن و نساجی، محمد ربیعی، سرمربی ذوب‌آهن در پاسخ به این سوال که چرا این تیم فرصت‌‌های گلزنی را از دست می‌دهد گفت: اگر بخواهم فنی توضیح بدهم، وظیفه من به عنوان مربی در ساختار تیمی، تولید حمله و فرصت است. نمی‌توانم بروم توپ را وارد دروازه کنم. اگر دقت کرده باشید در ۱۰ دقیقه پایانی همین مسابقه می‌توانستیم بازی را دو بر دو کنیم.

او ادامه داد: در دیدار با شمس‌آذر هم در شرایطی بازی را ۲ بر صفر واگذار کردیم که شانس گلزنی‌مان ۴۸\۲ بوده است. به نظر خودم اینکه فرصت ایجاد می‌کنیم و توپ‌ها گل نمی‌شود؛ باز هم مقصر منم. باید بیشتر تلاش کنم، تدبیر و تحقیق بیشتر، همینطور مدیریت بهتر تیمم. چیزی که باید بگویم این است که تیم در روند ایجاد موقعیت گل نسبت به نیم فصل اول خیلی بهتر بوده است. این روند فنی تیم ما است ولی به همان میزان هم میزان گل خورده بیشتر بوده است و گل‌های بدی هم می‌خوریم. این چندمین گل بدی است که از راه خیلی دور خوردیم. پارسا جعفری گل بدی خورد، قبل از این هم محسن فروزان گل بدی خورده بود اما ایرادی ندارد، هر دوی این‌ها برای ما بازی‌های خیلی خوبی هم انجام دادند. یادمان نمی‌رود که فروزان همینجا مقابل پرسپولیس برای ما عالی بازی کرد. پارسا هم در چند مسابقه اخیر عالی بوده و من مربی نیستم که عملکرد خوب شاگردانم را به خاطر یک و یا دو اشتباه زیر سوال ببرم. پارسا گل بدی خورد اما مثل کوه پشت او و فروزان هستم، این دو نفر تا پایان فصل مثل همیشه عملکرد خوبی برای ما خواهد داشت.